Communicatie via informele tolken in de huisartspraktijk

Gepubliceerd op 07 november 2017 – Informele tolken worden dagelijks ingezet in de medische praktijk wanneer arts en patiënt niet dezelfde taal spreken. Informele tolken zijn meestal familieleden van de patiënt die mee gaan naar het consult, maar de communicatie tussen arts, patiënt en tolk verloopt niet altijd vlekkeloos. Daarom onderzocht Rena Zendedel hoe tolk-gemedieerde communicatie in de huisartsenpraktijk kan worden gekenmerkt vanuit het perspectief van Nederlandse huisartsen, Turks-Nederlandse patiënten en informele tolken.

131008399-rena-zendedel-150x150De bevindingen van vier studies (interviews met artsen, patiënten en tolken, n=54; vragenlijst onderzoek n=94; en een observationele studie van opgenomen huisartsconsulten n=84) laten zien dat patiënten en informele tolken vergelijkbare verwachtingen hebben van de rol van de tolk in het gesprek (voornamelijk belangenbehartiger van de patiënt), maar dat de verwachtingen van de huisarts hiervan afwijken (voornamelijk de neutrale vertaler). Dit verschil in verwachtingen kan leiden tot fricties en miscommunicatie. Ook is er een verschil in de rol die van de informele tolken wordt verwacht door de patiënt (voornamelijk belangen behartigen en emotionele steun geven) en de rol die de informele tolken daadwerkelijk uitvoeren (onder andere vervangen en buitensluiten van patiënten en huisartsen). Deze inzichten zijn van belang om de communicatie tussen de arts, patiënt en tolk te verbeteren. Huisartsen kunnen bijvoorbeeld worden getraind in het werken met informele tolken. Dit promotieonderzoek is gefinancierd door de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO) en vond plaats onder de begeleiding van Julia van Weert, Bas van den Putte (promotores) en Barbara Schouten (copromotor).

De openbare verdediging van het proefschrift vindt plaats op vrijdag 10 november 2017. Het proefschrift is hier als PDF te downloaden.